16/9/07

Θα..

Δυο βήματα πιο κάτω, η ζωή είναι εύκολη στο περπάτημα (Στις πτήσεις εμφανίζει κάποια μικροπροβλήματα, αλλά ας μην ξεχνάμε πως η τεχνολογία σήμερα κάνει θαύματα!), ο θάνατος ερωτοτροπεί με τη ματαιοδοξία κάποιου "θα...". Δε θα σκεφτώ τίποτα άλλο. Ανοίγω το ραδιόφωνο. Κάποιος γελάει κι ύστερα "Βαρέθηκα τη μίζερή μου φύση..." Αίμονα πως μεγάλωσες μέσα σε δυο νύχτες; Ένα τσιγάρο τράκα Αίμονα καλέ μου. Θα στο χρωστάω δυο βήματα πιο κάτω. Τι περιμένεις λοιπόν; Στρέψε το μαχαίρι!εσύ γεννήθηκες για ν' αγαπάς. Ανεπαίσθητα θα φύγουμε μη τρομάζεις. Κι εγώ θα φροντίσω να πάρω ομπρέλα. Δυο βήματα πιο κάτω μπορεί να φανταστούμε βροχή...Άλλωστε ο συγγραφέας δε θα μας ορίζει πια. Μπορούμε να φανταστούμε ότι θα...


5 σχόλια:

northaura είπε...

ο Αιμονας δεν θα πρεπει να καπνιζε, γιατι καυσιμο οπως ειναι το τσιγαρο, καπου θα τον ειχε παει. αλλου. (χαιμαι κι εγω που με βρηκες, για προφανεις λογους)

ξερω γω; είπε...

Αλλού από που;Μήπως και ξέρουμε που τον πήγε το μαχαίρι;

Καλώς σας βρήκα.Όλους σας.

Ταξιδεύω χαζευοντας ψευδαισθήσεις τοπιά. Να'στε καλά.

Τάσος Ν. Καραμήτσος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

καλημέρα! με παίρνει απ το χέρι ο λόγος σου. υπάρχουν γωνιές στο κείμενο που μπορεί να κάνει βουτιά κανείς στους συνειρμούς του..
ποιητικότατο..

perssefoni είπε...

την καλημέρα και από εμένα!μιά και το είπε έτσι έξυπνα ο αλαφροίσκιωτος,η αγαπημένη μου γωνιά ήταν το τέλος:
"Ανεπαίσθητα θα φύγουμε μη τρομάζεις. Κι εγώ θα φροντίσω να πάρω ομπρέλα. Δυο βήματα πιο κάτω μπορεί να φανταστούμε βροχή...Άλλωστε ο συγγραφέας δε θα μας ορίζει πια. Μπορούμε να φανταστούμε ότι θα... "
πολύ όμορφο!συνέχισε να φαντάζεσαι!