30/12/09

χωρις.

Ξέρω, εμφανιζομαι χωρίς ακριβη λόγο
όπως και θα χαθώ ξανά γι' αρκετούς
μήνες χωρίς ακριβη λογο...
τούτο δω το μπλογκ παρασιτει χειροτερα
από το δημιουργό του...
Αλλά να αυτή η Αθήνα βρε παιδάκι μου....



αφυπνίσεις κινητών
άγευστα τσιγάρα για πρωινό

μεταχειρισμένα χαμόγελα
προσφορά στο περίπτερο
νέες αυξήσεις εισιτηρίων
αμίλητες επιθυμίες
τρέχουν ξοπίσω μου στο φανάρι
ποιος ν' ακούσει τώρα;
εγώ δε προλαβαίνω
μετρώ τα πεζοδρομιακά δεντρα και κρυώνω
απόπειρες προσέγγισης στον κάδο απορριμάτων
μαζί με το πλαστικό ποτήρι του καφέ
αριθμοί προτεραιότητας και
αριθμοί έκτακτης ανάγκης
για τυχόν όνειρα απαλλοτριωτές
δωροκουπόνια
δωροεπιταγές
εορτοδάνεια
εορτοαναλγητηκά
για τη μοναξιά
πορτοκαλί φανάρια
αναβοσβήνουν ανία
έξοδοι κινδύνου και
έξοδοι αναψυχής
το σαββατόβραδο
μετράω τον ήλιο που μου αναλογεί και κρυώνω
αναμονή αναμονή αναμονή
γαμημένη αναμονή για όλα αυτά
που ποτέ δεν πόθησα
κόρνες που χαρακώνουν την ομίχλη
υποψία αστεριών κάπου πάνω απ' τους προβολείς
κουβέντες που πετροβολούν το χρόνο
ύστερα κρύβονται στον καπνό απ'τα τσιγάρα
θέσεις αντιθέσεις επιθέσεις αμυνες
βιτρίνες οθόνες γιγαντοοθόνες
πέφτω ανάσκελα για ταβανοθεραπεία
είναι μια μάγισσα σπείρα που λες
επαναλαμβάνεται διαρκώς οριζοντίως
στο επίπεδο ταβάνι μου
δεν είναι βλέπεις, τουλάχιστον
από εκείνες που ανεβαίνουν
προς τα πάνω σαν την ανάλυση
του dna
μετρώ του κύκλους και κρυώνω.

2 σχόλια:

stavros stavridis / σταύρος σταυρίδης είπε...

Κάτι έλειπε ΧΩΡΙΣ εσένα...
μην αργείς τόσο...

Vasili είπε...

Αυτο ξεπερασe τη γραπτη υποσταση του και μου απλωσε ενα φιλικο χερι..

πραγματικα με αγγιξε ρε συ...

λεω να το τυπωσω, και να το κολλησω στο δωματιο μου...