Ζεις μια ζωή απ'την ομορφιά της ψευτιάς μεθυσμένη και συμπορεύεσαι με μια αγάπη τάχα αθέλητα θλιμμένη Μια μαργαρίτα ξεπετάγεται 'μπρός σου απ' τις πλάκες της Ασκληπιού κι ανεπαίσθητα τα μάτια σου ζητάνε μια χασμάδα ουρανού Μα το βλέμμα σου τρέχει μόνο σε πρωινές εφημερίδες κι η ψυχή σου με κάποιου μύθου παλεύει άηχα, τις Ευμενίδες διαφημίσεις, αγγελίες, κηδείες, πολύχρωμες εικόνες παρελαύνουν στην απανεμιά του νου σου τις οθόνες Στη γης δίχως λαχτάρα πια ζητάς τον ουρανό, στου Αχέροντα τον άβυθο βυθό έναν, οποιονδήποτε Θεό Μα καθώς δε πουλάνε τέτοια είδη στα εμπορικά μένεις πάντοτε με χέρια και μάτια αδειανά. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου